تست روانشناسی | این افراد مغزشون پوسیده دهن به دهنشون نزارین

خبرنگار: عرفان پارسا

تست روانشناسی یک ابزار است که توسط متخصصین روانشناسی برای تعیین و اندازه‌گیری ویژگی‌های شناختی، عاطفی، شخصیتی و رفتاری فرد در نظر گرفته می‌شود. این تست‌ها به صورت مختلف طراحی و اجرا می‌شوند. برخی از این تست‌ روانشناسی ها توسط روانشناسان برای تشخیص اختلالات روانی و رفتاری، تحلیل شخصیت و تعیین سطح هوشی و توانایی‌های شناختی شخص استفاده می‌شوند. تست‌های روانشناسی ممکن است شامل پرسشنامه، آزمون‌های شناختی، آزمون‌های عملکردی، و آزمون‌های فیزیولوژیک باشد.

۱. افراد کم هوش دیگران را به خاطر اشتباهات خود سرزنش می‌کنند

یک فرد باهوش، حرفه ای و اصیل هرگز اشتباهات خود را به گردن دیگران نمی‌اندازد. یک شخص واقعا باهوش کسی است که مسئولیت پذیر است و اشتباهات خود را جدی می‌گیرد. اما افراد با هوشِ پایین تمایلی به قبول مسئولیت اشتباهات خود ندارند و ترجیح می‌دهند به جای خود، دیگران را سرزنش کنند.

یک مطالعه عصب شناختی انجام شده توسط جیسون اس. موزر نشان داد که مغز افراد باهوش هنگام برخورد با اشتباهات واکنش متفاوتی نشان می‌دهد. درواقع افراد باهوش می‌دانند که اشتباهات فرصتی برای یادگیری و انجام بهتر در دفعات بعدی هستند.

۲. همیشه حق با احمق هاست

افراد کم‌هوش در درگیری ها و بحث‌ها در قرار دادن خود به جای دیگران و درک استدلال‌های آنها مشکل دارند. آنها همچنین از بررسی استدلال‌ها و احیانا تجدیدنظر در نظر خود کوتاهی می‌کنند.

نشانه بارز هوش، توانایی دیدن و درک مسائل از زوایای مختلف است. علاوه بر این، افراد باهوش همیشه ذهن خود را به روی اطلاعات و پارامترهای جدید باز می‌کنند.

در مقابل، افراد با هوشِ پایین با پافشاری بر دیدگاه خود، کاملا بی‌توجه به استدلال های صحیح طرف مقابل، می‌توانند تا ابد یک بحث را ادامه دهند.

آنها نمی‌توانند متوجه شوند که طرف مقابل از آنها شایستگی بیشتری دارد و باهوش‌تر است. در روانشناسی به این «اثر دانینگ-کروگر» می‌گویند که زمانی اتفاق می‌افتد که افراد کم‌صلاحیت، خود و توانایی‌هایشان را بیش از اندازه برآورد می‌کنند و مهارت‌ها و هوش دیگران را دست‌کم می‌گیرند. این اصطلاح توسط روانشناسان دیوید دانینگ و جاستین کروگر در سال ۱۹۹۹ ابداع شد. آنها در مطالعات تحقیقاتی خود متوجه شدند که ناآگاهی بیشتر از دانش منجر به اعتماد به نفس می‌شود.

البته این بدان معنا نیست که افراد باهوش همیشه به طور خودکار با دیگران موافق هستند اما آنها بادقت گوش می‌دهند و تمام استدلال های ارائه شده را برای تصمیم گیری خود می‌سنجند.

۳. افراد کم هوش به تعارضات با خشم و پرخاشگری واکنش نشان می‌دهند

البته، همه گاهی اوقات واقعا عصبانی می‌شوند. با این حال، برای افراد کم‌هوش، زمانی که اوضاع آن‌طور که می‌خواهند پیش نمی‌رود، پرخاشگری و عصبانیت یک واکنش معمول است. این افراد زمانی که احساس می‌کنند دیگر کنترل یک موقعیت را در حدی که می‌خواهند به دست ندارند، تمایل دارند از خشم و رفتار پرخاشگرانه برای به کرسی نشاندن حرف خود استفاده کنند.

محققان دانشگاه میشیگان دریافتند که رفتار پرخاشگرانه با ضریب هوشی پایین رابطه مستقیم دارد.

۴. احمق ها نیازها و احساسات دیگران را نادیده می‌گیرند

افراد باهوش معمولا در قرار دادن خود به جای دیگران بسیار خوب هستند. به این ترتیب، درک دیدگاه طرف مقابل برای آنها دشوار نیست.

با این حال، افراد کمتر باهوش به سختی می‌توانند تصور کنند که افرادی هم هستند که نسبت به یک موضوع تصور متفاوتی دارند و بنابراین نمی‌توانند با شما موافق باشند.

هر یک از ما هر از گاهی خودخواه هستیم، این کاملا طبیعی و انسانی است. مهم این است که بین نیاز به دنبال کردن اهداف و خواسته‌های خودمان و همچنین نیاز به احترام به احساسات هم‌نوعانمان تعادل برقرار کنیم.

۵. افراد کم هوش فکر می‌کنند از همه بهترند

افراد باهوش سعی می‌کنند به دیگران انگیزه بدهند و به آنها کمک کنند. آنها این کار را انجام می‌دهند زیرا از اینکه تحت الشعاع قرار بگیرند اِبایی ندارند. آنها اعتماد به نفس سالمی دارند و به اندازه کافی باهوش هستند که توانایی های خود را قضاوت کنند.

اما افراد احمق تمایل دارند دیگران را تحقیر کنند تا خود را بهتر نشان دهند. آنها معتقدند که بالاتر از دیگران هستند و به سرعت به پیش داوری ها پاسخ می‌دهند. این نشانه هوش نیست.

بسیاری از زیست شناسان بر این باورند که توانایی انسانی ما برای همکاری عامل اصلی تکامل ما بوده است. بنابراین شاید بزرگترین نشانه هوش، کنار آمدن و خوب پیش رفتن با دیگران باشد.